გაზაფხული დადგაო და...

და დაიწყო ქალაქგარეთ გასვლები...

ხუთშაბათს გამოვაცხადე, როგორ მინდა თქვენთან (მეგობრებს განვუცხადე) ტყეში წასვლათქო და, წამო კვირას გრაფელებთან ერთად ზედაზენზეო. მეც მაშინვე დავთანხმდი და გულისფანცქალით დაველოდე კვირა დღეს. ამინდის პროგნოზი ლამის ქარბორბალას და თქეშ წვიმას პროგნოზირებდა, მაგრამ არ გამართლდა მათი მოლოდინი (იმიტირებული იყო ეგ ყველაფერი) და დილით გეზი ჯვრის მონასტრისკენ ავიღეთ.

რა თქმა უნდა, გავედით ქართულად, ანუ ნახევარი საათის დაგვაინებით, თუმცა უფრო ქართულადაც შეიძლებოდა. ეს დისლოკაციის ადგილიდან, თორემ ქალაქიდან გასვლას თან უძღოდა გაჩერება ლამის ყველა მარაზიასთან გაჩერება, მერე კვების ობიეტქებთან პიკნიკისთვის საჭირო საკვების ორგანიზებულად მანქანასში ჩატვირთვა. მოკლედ, გავედით...

ტრადიციული ჟივილ-ხივილის ფონზე ავედით ჯვარზე, შემდეგ საგურამოში. აქ ეკლესიაც მოვინახულეთ, ახალი, პატარა და ძალიან მყუდრო. ვიყავით ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმში. ჩემდა სამარცხვინოდ, პირველად ვიყავი და მოვიხიბლე. საოცარი სიმყუდროვეა. ძალიან მომინდა ცოტახნით მსგავს სახლში დასახლება...

შემდეგ კი იყო ზედაზენი. ძალიან ციოდა, იყო ნისლი და, სამწუხაროდ, ულამაზესი ხედით დატკბობა, ფოტოგრაფებმა კი, გადაღება ვერ მოახერხეს. სამაგიეროდ, ყველანი ერთ-ერთი ”მასტერის” მასტერ-კლასს დავესწარით.

დამავიწყდა მეთქვა, რომ გრაფელები ფოტოხელოვნებით გატაცებული ხალხია. ქალაქგარეთ ფოტოაპარატებით და პროფესიონალებთან უმარავი კითხვით შეიარაღებულები მოდიოდნენ. მე კი, არც ფოტოაპარატი მქონადა, არც კითხვები, თუმცაღა ”შუმზე” და კიდევ რაღაცეებზე ლექციები სიამოვნებით მოვისმინე.

ბელიკომ თავისი zeniti ერთობ საქმიანად გამოიყენა და ფოტოებს ხვალისთვის ველოდებით ყველანი. მე კი, თავისი მობილური მომცა, ამით მაინც გადაიღე ფოტოები, გაერთობიო. გავერთე, აი ასე...

ეს კი მაკრო ყოფილა :)

ასეც გავერთე...

მოკლედ, აი ასეთი კვირა იყო. სუფთა, ცოტა ცივი, მაგრამ ლამაზი.

შემდეგი გაჩერება? სადმე იქნება...